....................... εν πλώ... ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΤΟΥ ΚOΣΜΟΥ • online


"Η χώρα δεν έχει ανάγκη από μια συμφωνία γενικά. Έχει ανάγκη από μια έξοδο από τα αδιέξοδα των μνημονίων, από μια σύνθετη πολιτική διεξόδου και αναγέννησης σε όλους τους τομείς, παραγωγικής και πνευματικής – κοινωνικής, εθνικής ανασυγκρότησης, που δεν μπορεί να γίνει μέσα από τα νεοφιλελεύθερα δόγματα και τους όρκους πίστης στις συνθήκες της Ε.Ε., χωρίς έναν σταθερό προσανατολισμό για μια νέα θέση της χώρας στον γεωπολιτικό άξονα. [Ο Δρόμος της Αριστεράς]

ΥΦΟΣ

ΥΦΟΣ
...........................η Σελίδα του περιοδικού // εκδόσεις ΥΦΟΣ..................πατήστε πάνω στην εικόνα..........

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Joëlle Fontaine, ιστορικός


«Είναι πολύ πιο εύκολο να επιτεθείς σ'έναν Πακιστανό σήμερα στην Αθήνα από το να προσπαθήσεις να κατανοήσεις ένα οικονομικό σύστημα παράλογο και αδιαφανές».

_____________________

από το ελculture.gr

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Το ημερολόγιο της Άννας Φράγκου

...για την χαμένη μας αξιοπρέπεια

(Βρέθηκε σε «φλασάκι», εντοιχισμένο σε σπίτι των δυτικών συνοικιών της Αθήνας, πέντε χρόνια μετά το ολοκαύτωμα του 2013 και δύο χρόνια μετά την έναρξη της ανθρωπιστικής επιχείρησης του ΟΗΕ. Οι μελετητές έχουν συμπεράνει ότι η συγγραφέας της, όταν ξεκίνησε το ημερολόγιο, ήταν περίπου 11 ετών. Δημοσιεύονται αποσπάσματα).

Σήμερα ο πατέρας γύρισε νωρίτερα από τη δουλειά. Σκυθρωπός και νευρικός. Όταν επέστρεψε κι η μητέρα, τ’ αυτί μου έπιασε τις λέξεις «αναδιάρθρωση», «εξυγίανση» και «εξορθολογισμός κόστους» που δεν κατάλαβα σε τι αναφέρονταν. «Τα παιδιά δεν πρέπει να πάρουν είδηση τίποτα», ήταν επίσης μια φράση που ξεχώρισα. Στο τραπέζι ο πατέρας μάς ανακοίνωσε μ’ ένα ψεύτικο χαμόγελο ότι στο εξής θα έχει άφθονο χρόνο διαθέσιμο για μας. Αυτό, άλλωστε, σημαίνει η «διαθεσιμότητα». Αλλά για τον ίδιο λόγο θα έχει λιγότερο διαθέσιμο χρήμα, αλλά αφού ο χρόνος είναι χρήμα, το ισοζύγιο είναι ισοσκελισμένο.Η μητέρα μάς ανακοίνωσε χθες ότι, στο πλαίσιο του εξορθολογισμού της καταναλωτικής μας δαπάνης, θα γίνουν μερικές αλλαγές στις συνήθειές μας. Για παράδειγμα, τον χειμώνα δεν θα ανάψουμε καλοριφέρ, έτσι ώστε να βελτιώσουμε το οικολογικό μας αποτύπωμα και να μειώσουμε τη συμβολή μας στην εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου. Θα τη βγάλουμε με ηλεκτρικές σόμπες και ξύλα στο τζάκι. Για τους ίδιους λόγους, θα περιορίσουμε τη χρήση του αυτοκινήτου. Μία οικογενειακή έξοδος την εβδομάδα, κατά προτίμηση Σαββατοκύριακο. Επίσης, θα κοπούν τα φροντιστήρια γλώσσας και τα ιδιαίτερα του Κώστα, του μεσαίου που ετοιμάζεται για πανελλαδικές, ώστε να περιορίσουμε τη συμβολή μας στην παραπαιδεία που υπονομεύει τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση. Κι ο Δημήτρης, ο μεγάλος μου αδελφός που είναι ήδη φοιτητής στα Γιάννενα, θα ξενοικιάσει και θα επιστρέψει σπίτι για να παρακολουθήσει μαθήματα τηλε-εκπαίδευσης. «Τι νόημα έχουν στην ψηφιακή μας εποχή τα αμφιθέατρα και τα εργαστήρια όταν όλα χωρούν στην οθόνη τουlaptop»; είπε ο μπαμπάς και πρόσθεσε κάτι ακόμη: «Εξάλλου, άκουσα πως εξετάζεται συγχώνευση στα πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Κρήτης, οπότε καλύτερα να είσαι κάπου στη μέση». 

…Εδώ και μια εβδομάδα είμαι άρρωστη, ίωση ,«είναι επιδημία», είπαν οι γιατροί στο νοσοκομείο, όταν πήγαμε στα εξωτερικά ιατρεία. Φτάσαμε Κυριακή βράδυ και καταφέραμε να ξεμπερδέψουμε Δευτέρα μεσημέρι. «Πολύ εξυπηρετικοί», είπε η μητέρα. Όμως δεν τους άφησε να μου κάνουν εξετάσεις, «α παπα, να τρυπιέται το παιδί δεν θέλω, ούτε να εκτεθεί σε ακτινοβολία για ψύλλου πήδημα». Επίσης, δήλωσε στους γιατρούς, που επέμεναν να πάρω αντιβίωση για 10 μέρες, ότι είναι οπαδός της ομοιοπαθητικής και των εναλλακτικών θεραπειών. Παρ’ όλα αυτά, πήρε τηλέφωνο τη φίλη της τη Μαίρη, που το παιδί της είχε περάσει πρόσφατα ίωση, και τη ρωτούσε αν είχε της περισσέψει κανένα «σεκλόρ», και τελικά την αντιβίωση δεν τη γλίτωσα. Ήπια αυτό τα αηδιαστικό πηχτό πράγμα για τρεις μέρες, έπειτα ευτυχώς τέλειωσε, αλλά ο πυρετός δεν μου έχει πέσει ακόμη.…Σήμερα ο πατέρας πήγε επίσκεψη στην αδελφή του, που μένει κοντά στη Χαλκίδα κι έχει ένα μποστανάκι «με όλα τα καλά». Θα έφερνε μερικές προμήθειες. Όμως, το απόγευμα μας πήρε τηλέφωνο ότι είναι αδύνατο να γυρίσει, γιατί η Αστυνομία ανακοίνωσε απαγόρευση κυκλοφορίας πεζών και οχημάτων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Στερεάς, στην Αττική και στην Κορινθία μέχρι τον Ισθμό για ένα 24ωρο, λόγω εκδρομής που διοργανώνει χαμηλόβαθμο κλιμάκιο της τρόικας για το εβδομαδιαίο ρεπό της, σε σημείο που φυσικά δεν ανακοινώνεται για λόγους ασφαλείας. Ο μπαμπάς είπε να γυρίσει με τα πόδια, από τα βουνά, αλλά η μητέρα του είπε να το ξεχάσει, γιατί τα ζαρζαβατικά που θα έφερνε από την αδελφή του μετά δυο μέρες δρόμο θα χάλαγαν. 

…Το τελευταίο τριήμερο έχουμε χάσει τον ύπνο μας. Έχουν ρημάξει τη γειτονιά διαρρήκτες. Και δεν παίρνουν ό,τι κι ό,τι. Στη διπλανή πολυκατοικία άνοιξαν το λεβητοστάσιο και κλέψανε πετρέλαιο-, πώς βρέθηκαν οι διπλανοί με πετρέλαιο είναι ένα άλλο μυστήριο. Σε μια παραδίπλα παλιά πολυκατοικία οι κλέφτες ρήμαξαν ότι ξύλινο υπήρχε. Τραπέζια, καρέκλες, πόρτες από τα ντουλάπια, ακόμη και ξύλινα ρολά και κουφώματα. Και ξύλα για τζάκι. Πώς ήρθε στους άλλους να έχουν τα ξύλα στα μπαλκόνια; Αν είναι δυνατόν! Εμείς έχουμε αδειάσει μια μεγάλη ντουλάπα ρούχων και τα φυλάμε εκεί. Ο πατέρας έχει φτιάξει κι ένα σύστημα ασφαλείας, με μπάρα που κλειδώνει μπροστά στις πόρτες. Πρέπει να τις σπάσει κανείς για να πάρει τα ξύλα. Το ίδιο έχουμε κάνει και με τα τρόφιμα. Οι αποθήκες είναι οι πρώτες που χτυπάνε οι διαρρήκτες. Έτσι χάσανε οι διπλανοί το λάδι τους. Πού ακούστηκε, τέτοια εποχή, το λάδι στην αποθήκη; Εμείς το έχουμε στη βιβλιοθήκη.…Σήμερα τα αδέρφια μου θα κατέβουν στο κέντρο της Αθήνας για «ντους». Είναι η καινούργια μόδα διαμαρτυρίας. Όταν η μέρα είναι ζεστή κι έχει ήλιο, στα ξαφνικά και από το πουθενά μαζεύονται εκατοντάδες διαδηλωτές, με συνθήματα και φωνές, και περιμένουν να εμφανιστεί η Αστυνομία. Βγάζουν τα ρούχα τους, τα τοποθετούν με τάξη στα πεζοδρόμια όπου τα φυλάνε επιτροπές περιφρούρησης, και μένουν με τα εσώρουχα ή μαγιό. Τότε, εμφανίζονται ο Αίαντας και τα άλλα οχήματα εκτόξευσης νερού της Αστυνομίας και αρχίζει το «ντους διαμαρτυρίας». Οι πιο προνοητικοί διαδηλωτές έχουν μαζί τους σαμπουάν, αφρόλουτρα, ακόμη και πετσέτες. Έτσι, η διαμαρτυρία εξελίσσεται σε μέσο καθαριότητας και εξοικονόμησης νερού, πράγμα που μάλλον έχουν καταλάβει και οι αστυνομικοί. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τα συνδικάτα καταγγέλλουν την Αστυνομία για βαναυσότητα και ζητούν τουλάχιστον το νερό των υδροφόρων να θερμαίνεται. Οι γονείς μου δεν έχουν καμιά αντίρρηση να συμμετέχουν στα «ντους» τα αδέρφια μου, εμένα όμως δεν με αφήνουν ακόμη.

…Σήμερα είναι Κυριακή, κι μαμά θα μαγειρέψει φοβερά πράγματα, αλλά με περίεργες ονομασίες, που δεν τις πολυκαταλαβαίνω. Για ορεκτικό θα φτιάξει την «πίτα του Τόμσεν», που είναι με φύλλο, τραχανά και τυρί μυζήθρα που μας έχει στείλει η γιαγιά από το χωριό. Θα φτιάξει τη «σαλάτα της επιμήκυνσης», με αγγούρια που μας έδωσε η αδερφή του μπαμπά και για κυρίως πιάτο θα έχουμε «κρέας της αναδιάρθρωσης», από κομμάτια που έχουν περισσέψει από άλλα φαγητά κι η μαμά τα φυλάει στην κατάψυξη. Για γλυκό θα φτιάξει «πίτα αλά αρζεντίνα» στην οποία, αν και δεν είναι πρωτοχρονιά, θα βάλει και φλουρί. Ένα ευρώ. Για να θυμόμαστε τι αξίζουν οι θυσίες μας, λέει η μαμά.…Ο μπαμπάς κι η μαμά δεν είναι θρήσκοι, αλλά τον τελευταίο καιρό έχουν πάθει μανία με την εκκλησία. Εκτός από τις Κυριακές, που με κουβαλάνε κι εμένα, τώρα πηγαίνουν και στους εσπερινούς. Υποψιάζομαι ότι όλη η ιστορία είναι για το συσσίτιο που ακολουθεί – «τις Τετάρτες έχουν φοβερή φασολάδα», του ξέφυγε μια μέρα του μπαμπά. Εμένα πάντως δεν μ’ αρέσουν καθόλου τα όσπρια. Με το ζόρι καταπίνω μόνο τις φακές, κάθε Παρασκευή. 

…Η Αστυνομία χθες έκανε συλλήψεις σ’ όλη τη γειτονιά, νέους κυρίως. Τους σήκωσαν απ’ τα κρεβάτια τους. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι εξάρθρωσε μεγάλο τρομοκρατικό δίκτυο που είχε στόχο «την αποσταθεροποίηση του καθεστώτος και την υπονόμευση της παραμονής μας στο ευρώ». Το δίκτυο τύπωνε και κυκλοφορούσε παράνομο νόμισμα που ονόμαζε «δραχμή της χρεοκοπίας», και χρησιμοποιούνταν για συναλλαγές σε είδος – έδινες ένα κιλό τυρί, έπαιρνες χίλιες «δραχμές» που μπορούσες να τις ανταλλάξεις με ένα βιβλίο, μισό κιλό κρέας ή μια ώρα εργασίας, αν κατάλαβα καλά. Αλλά το πρόβλημα ήταν πως όλα αυτά γίνονταν παράνομα κι αφορολόγητα, και υπονόμευαν τους δημοσιονομικούς στόχους της κυβέρνησης. Η Αστυνομία είπε επίσης ότι οι τρομοκράτες επιτίθεντο σε ταμεία και ψέκαζαν με σπρέι χρώματος χαρτονομίσματα ευρώ, για να υπονομεύσουν τη νομισματική κυκλοφορία. Στο τρομοκρατικό δίκτυο συμμετείχαν ακόμη και καλόγεροι. Δύο από αυτούς αυτοπυρπολήθηκαν, λούζοντας το σώμα τους με βενζίνη και ανάβοντας φωτιά με δεκάευρα – «όπως ο βουδιστές μοναχοί στο Βιετνάμ», είπε ο μεγάλος μου αδελφός. Η κυβέρνηση είπε ότι οι τρομοκράτες ανήκουν σε νεοσύστατη οργάνωση που λέγεται «Εθνικό Απον-ευρωτικό Μέτωπο». Υποψιάζομαι ότι τ’ αδέρφια μου έχουν κάποια σχέση μ’ αυτό. Τη νύχτα των συλλήψεων, ο μεγάλος μπήκε στο σπίτι φωνάζοντας «πογκρόμ!» και πήγε κατευθείαν στον υπολογιστή κι έσβηνε τραγούδια που μάλλον ήταν παράνομα. Ένα από αυτά έλεγε κάτι για «της μιας δραχμής τα γιασεμιά». Ακουγόταν θλιβερό, αλλά εμένα μου φαινόταν πολύ αστείο. Αστείο και πανάρχαιο.


ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΞΙΑ

Υποτίθεται ότι ο κόσμος έχει το δικό του ανεξάρτητο νόημα. Τίποτα όμως δεν είναι ανεξάρτητο. Οι ασήμαντες μέρες μου χάνονται μέσα σε έτη φωτός. Γι’ αυτό δεν μπορώ παρά να προσποιούμαι πως είμαι κάποιος. Και γι’ αυτό στην αρχή, δουλεύοντας αυτές τις σελίδες, ένιωθα ετερόφωτο. Δεν ήμουν εγώ που έγραφα τόσο σαν κάποιος στον οποίο ήθελα να μοιάσω. Έχω ακόμη την τράπεζά μου, που την επισκέπτομαι συστηματικά για να βλέπω τα τελευταία, στην κυριολεξία, δολάρια που μένουν στον λογαριασμό μου. Αυτό το κάνω για ψυχολογικούς λόγους, για να ξέρω ότι έχω λεφτά σ’ έναν οργανισμό. Και γιατί τα μηχανήματα αναλήψεων έχουν ένα χάρισμα που μου μιλάει ακόμα.
Δουλεύω αυτό το ημερολόγιο ενώ δίπλα μου, στα τρία μέτρα, κείτεται ένας νεκρός άντρας. Αναρωτιέμαι γι’ αυτό. Στα τριάμισι μέτρα. Είπαν ότι είχα πρόβλημα, ότι δεν ήμουν φυσιολογικός, και με υποβίβασαν στα υποδεέστερα νομίσματα. Έγινα ένα ασήμαντο τεχνικό στοιχείο της εταιρείας. Γι’ αυτούς ήμουνα μέρος του γενικού εργατικού δυναμικού. Κι εγώ το δέχτηκα. Έπειτα με έδιωξαν χωρίς προειδοποίηση ή αποζημίωση. Κι αυτό το δέχτηκα.Ένα από τα συμπτώματα που έχω είναι ευερέθιστη συμπεριφορά και ακραία σύγχυση. Αυτό στην Αϊτή και στην Ανατολική Αφρική είναι γνωστό ως παραληρηματικές εκρήξεις, σε μετάφραση. Στον σημερινό κόσμο τα πάντα τα μοιράζεσαι. Υπάρχει κάποιο βάσανο που να μην το μοιράζονται όλοι; 

Ντον ΝτεΛίλλο, «Κοσμόπολις»

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Περί αναδιανομής του ιδιωτικού πλούτου...

Eric John Ernest Hobsbawm
Iστορικός, διανοούμενος, συγγραφέας
9/6/1917 - 1/10/2012



«Το τεστ για μια προοδευτική πολιτική δεν είναι ιδιωτικό αλλά δημόσιο, δεν είναι το να αυξήσεις το εισόδημα και την κατανάλωση για τους πολίτες αλλά το να διευρύνεις τις ευκαιρίες για όλους μέσα από τη συλλογική δράση. Βέβαια αυτό σημαίνει, πρέπει να σημαίνει, δημόσια μη κερδοσκοπική πρωτοβουλία, ακόμη και αν αυτό συνεπάγεται αναδιανομή ιδιωτικού πλούτου. 
   Δημόσιες αποφάσεις με στόχο τη συλλογική βελτίωση της κοινωνίας, από την οποία όλοι οι άνθρωποι μπορούν να κερδίσουν. Αυτή είναι η βάση της προοδευτικής πολιτικής, όχι η μεγιστοποίηση της οικονομικής μεγέθυνσης και των ατομικών εισοδημάτων.
 Έτσι θα αντιμετωπιστεί και το σημαντικότερο πρόβλημα του αιώνα μας, η περιβαλλοντική κρίση. Ό,τι ιδεολογική ταμπέλα και αν χρησιμοποιήσουμε, θα πρέπει να σηματοδοτεί μια μετατόπιση από την ελεύθερη αγορά προς τη δημόσια δράση.
   Και δεδομένης της σφοδρότητας της οικονομικής κρίσης, η μετατόπιση αυτή πρέπει να γίνει πολύ γρήγορα. Ο χρόνος δεν είναι με το μέρος μας». 

______________
Πηγή: The Guardian | Φωτογραφία από τον Peter Marlow/Magnum

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Το δόγμα του σοκ λένε πολλοί ότι περνάει η Ελλάδα τώρα


Το δόγμα του σοκ λένε πολλοί ότι περνάει η Ελλάδα τώρα. Μπορεί να έχουν δίκιο. Αυτή η άποψη έχει ιστορικές βάσεις (Πινοσέτ, Χιλή, Ρωσία, Γέλτσιν, Θάτσερ, Μεγάλη Βρετανία κλπ.). Να που ήρθε και η σειρά της Ελλάδας και της υπόλοιπης Ευρώπης έμμεσα.

του Ευάγγελου Σταυριανάκη

Έχουμε σκεφτεί πιο είναι το αντίδοτο σε ένα σοκ; Η πιο απλή απάντηση είναι η ψυχραιμία.
Μόνο με αυτήν μπορούμε να πάρουμε σωστές αποφάσεις. Το σοκ θα σοκαριστεί, μπροστά στην ψυχραιμία του Έλληνα που πηγάζει από μια ιστορία που μας παρέχει ασφάλεια για χιλιάδες χρόνια.
Ξέρουμε , γνωρίζουμε. Τώρα απλά αυτά τα δυο θα τα χρησιμοποιήσουμε σωστά δίχως φόβο και πάθος.
Ο Ρέιγκαν είχε πει το μόνο που πρέπει να φοβάται ο αμερικανικός λαός είναι ο φόβος. Σωστό.
Το μόνο που πρέπει να φοβάται ο Έλληνας είναι η διχόνοια. Γιατί απλά ο Έλληνας δεν φοβάται κανέναν. Αυτοί θέλουν να μας φοβίσουν. Η απάντηση μας;
Αδιαφορία και αποφασιστικότητα βασισμένη στις αξίες που μας κληροδότησαν τόσες γενεές γενναίων.
Το δόγμα του σοκ έχει απάντηση το δόγμα της αδιαφορίας απέναντι τους και την συγκέντρωση όλων μας γύρω από μια φωτιά με ένα κοινό στόχο με μια κοινή δάδα , απλά βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Απλά μπροστά στο απλοϊκό σοκ.


_________________________

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Με την «ευχή» του Μίκη Θεοδωράκη το «Estelle», πλοίο με ιστορία 90 ετών, βρίσκεται εν πλω με προορισμό την θάλασσα της Παλαιστίνης και με σκοπό να σπάσει τον απάνθρωπο ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας.

Τη στήριξη του Θεοδωράκη έχει το «Estelle»
Με την «ευχή» του Μίκη Θεοδωράκη το «Estelle», πλοίο με ιστορία 90 ετών, βρίσκεται εν πλω με προορισμό την θάλασσα της Παλαιστίνης και με σκοπό να σπάσει τον απάνθρωπο ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας.
Το συγκεκριμένο πλοίο απέπλευσε στις 6 Οκτώβρη από το λιμάνι της Νάπολης και στ’ αμπάρια του μεταφέρει ανθρωπιστικό υλικό για να το παραδώσει στο δοκιμαζόμενο Παλαιστινιακό λαό, ενώ σε αυτό επιβαίνουν πολίτες από 8 κράτη (Ισραήλ, Καναδά, Φινλανδία, Ελλάδα, Σουηδία, Νορβηγία, Ιταλία και Ισπανία).

Ανάμεσα τους πέντε (5) εν ενεργεία βουλευτές και ένας τέως βουλευτής. Δύο εκ των πέντε βουλευτών είναι Έλληνες, ο Βαγγέλης Διαμαντόπουλος και ο Δημήτρης Κοδέλας.
Δεν είναι όμως μόνο αυτοί που υποστηρίζουν την αποστολή του «Estelle». Συνολικά 77 μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου έχουν υπογράψει την επιστολή στήριξης, ενώ το έπραξε και ο Μίκης Θεοδωράκης.

Όλοι τους,ζητούν να πάψει άμεσα ο αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας και να επιτραπεί στο Estelle να φτάσει στον προορισμό του.
Εκτός των μελών του Ελληνικού Κοινοβουλίου και του Μίκη Θεοδωράκη, εκατοντάδες κόσμου έχουν και αυτοί υπογράψει την επιστολή στήριξης του Estelle. Προσωπικότητες από τον χώρο της Επιστήμης, της Τέχνης και του Πολιτισμού, φορείς, σύλλογοι και ο κόσμος που παραδοσιακά στέκεται στο πλευρό των αγωνιζόμενων Παλαιστινίων.

Εκτός από τον Μίκη Θεοδωράκη την υπογραφή τους έβαλαν οι εξής:

ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ: Τσίπρας Αλέξης (Πρόεδρος Κοινοβουλευτικής Ομάδας ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ), Αγαθοπούλου Ειρήνη, Αμμανατίδου–Πασχαλίδου Ευαγγελία, Αθανασίου Αθανάσιος, Αλεξόπουλος Απόστολος, Αμανατίδης Γιάννης, Αποστόλου Βαγγέλης, Βαλαβάνη Νάντια,Βαμβακά Ευγενία, Βαρεμένος Γιώργος, Βούτσης Νίκος, Γάκης Δημήτρης, Γαϊτάνη Ιωάννα, Γεωργοπούλου–Σαλτάρη Έφη, Γελαλής Δημήτρης, Γερμανίδης Αθανάσιος, Γεροβασίλη Όλγα, Γλέζος Μανώλης, Διακάκη Μαρία, Δερμιτζάκης Κωστής, Δριτσέλη Παναγιώτα, Διαμαντόπουλος Ευάγγελος, Διώτη Ηρώ, Δούρου Ρένα, Δραγασάκης Γιάννης, Δρίτσας Θοδωρής, Ζαχαριάς Κώστας, Ζεϊμπεκ Χουσεΐν, Ζερδελής Ιωάννης, Θεοπεφτάτου Αφροδίτη, Ιγγλέζη Αικατερίνη, Καλογερή Αγνή, Κανελλοπούλου Μαρία, Καραγιαννίδης Χρήστος, Καραγιουσούφ Αϊχάν, Κατριβάνου Βασιλική, Καφαντάρη Χαρά, Κοδέλας Δημήτριος, Κοντονής Σταύρος, Κουράκης Τάσος, Κουρουπλής Παναγιώτης, Κριτσωτάκης Μιχάλης, Κυριακάκης Βασίλης, Κωνσταντοπούλου Ζωή, Λαφαζάνης Παναγιώτης, Μαντάς Χρήστος, Μπόλαρη Μαρία, Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος, Μητρόπουλος Αλέξης, Μιχαλάκης Νικόλαος, Μπάρκας Κώστας, Ξάνθος Ανδρέας, Ουζουνίδου Ευγενία, Παναγούλης Στάθης, Πάντζας Γιώργος, Παπαδημούλης Δημήτρης, Πετράκος Θανάσης, Σακοράφα Σοφία, Σαμοϊλης Στέφανος, Σταθάς Ιωάννης, Σταθάκης Γιώργος, Σταμπουλή Αφροδίτη, Στρατούλης Δημήτρης, Συρμαλένιος Νίκος, Τατσόπουλος Πέτρος, Τριανταφύλλου Μαρία, Τσακαλώτος Ευκλείδης, Τσουκαλάς Δημήτρης, Φωτίου Θεανώ, Χαραλαμπίδου Δέσποινα, Χατζηλάμπρου Βασίλειος.

Δημοκρατική Αριστερά (6): Αναγνωστάκης Δημήτρης, Βουδούρης Οδυσσέας, Γιαννακάκη Μαρία, Λυκούδης Σπύρος, Ψαριανός Γρηγόρης, Ψύρρας Θωμάς.

Εκτός του Μίκη Θεοδωράκη και των 77 μελών του Ελληνικού Κοινοβουλίου που αναφέρονται πιο πάνω, με την υπογραφή τους στηρίζουν το Estelle, εκ μέρους των Οικολόγων-Πράσινων οι Γιώργος Τσέκος (Συντονιστής Εκτελεστικής Γραμματείας), Ιωάννα Κοντούλη (Επικεφαλής προεκλογικής εκστρατείας 2012), Ιωάννης Χαραλαμπάκης και Ορέστης Κολοκούρης (μέλη Εκτελεστικής Γραμματείας), ενώ από την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α ο Άγγελος Χάγιος (Πανελλαδικό Συντονιστικό Όργανο ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. και Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής).


____________________
*από eZy News

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Αυτοκτονίες σε Γιάννενα και Άρτα με "δολοφόνους" Τρόικα και κυβέρνηση

Δυστυχώς καθημερινό φαινόμενο είναι οι αυτοκτονίες συμπολιτών μας  από την εποχή που ήρθε εδώ το ΔΝΤ και η Τρόικα...

Ένας 60χρονος οδηγός ταξί, πατέρας τριών παιδιών, έδωσε τέλος στη ζωή του βουτώντας στη λίμνη των Ιωαννίνων
Χθες στην Αρτα, μια φαρμακοποιός βρέθηκε απαγχονισμένη στο φαρμακείο της

Γη και ύδωρ δίνει η κυβέρνηση στους ντόπιους πλουτοκράτες


Και ενώ εξαθλιώνει τα λαϊκά στρώματα, η άθλια συγκυβέρνηση της συμφοράς και της καταστροφής της ελληνικής κοινωνίας, ταυτόχρονα χαρίζει πακτωλό δημόσιου χρήματος στην ντόπια πλουτοκρατία δείχνοντας ιδιαίτερη προτίμηση σε τραπεζίτες και κατασκευαστές δημοσίων έργων. 

Δυο ειδήσεις από αστικά ΜΜΕ είναι χαρακτηριστικές.

Διαβάζουμε σήμερα στο ιν.γρ:

«Διόδια αυξημένα από 0,30 μέχρι 1,40 ευρώ, αναλόγως κατηγορίας οχήματος, θα πληρώνουν οι οδηγοί από την 1η Οκτωβρίου, σε όλους τους σταθμούς της Εγνατίας Οδού, σύμφωνα με ανακοίνωση της φερώνυμης εταιρείας και βάσει σχετικής Κοινής Υπουργικής Απόφασης».

Από το χθεσινό δε «Ποντίκι» μαθαίνουμε:

«Γη, ύδωρ πάνω από 4 δις ευρώ και διάφορες άλλε εξυπηρετήσεις ζητούν –και όπως δείχνουν τα πράγματα θα λάβουν- εργολάβοι και τράπεζες προκειμένου να σκεφτούν σοβαρά την πιθανότητα να ξαναρχίσουν οι εργασίες κατασκευής στους τέσσερις αυτοκινητόδρομους που έχουν βαλτώσει. Το ποσό που ζητούν αντιστοιχεί, περίπου, στο 30% των 11 δις ευρώ, που θα βγουν από τις τσέπες μισθωτών και συνταξιούχων».

Λογικό, αφού δεν έχουμε παρά ένα καθεστώς δικτατορίας των πλουτοκρατών.



_____________________________________

Ραγδαία επιδείνωση της ανεργίας και της παιδικής φτώχειας στην Ελλάδα


Η τριμηνιαία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την απασχόληση και την κοινωνική κατάσταση, η οποία δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα, στις Βρυξέλλες καταγράφει ραγδαία επιδείνωση της ανεργίας, κάθετη πτώση του διαθέσιμου εισοδήματος και ιδιαίτερα ανησυχητικές εξελίξεις σε ό,τι αφορά την παιδική φτώχεια στην Ελλάδα...
Ειδικότερα, σύμφωνα με την έκθεση, ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι ο αριθμός των ανέργων στην ΕΕ εξακολουθεί να σημειώνει άνοδο, φθάνοντας τα 25,3 εκατ., ιστορικά υψηλό επίπεδο, σημειώνοντας αύξηση κατά 2,6 εκατ. (+11,6%) σε σύγκριση με τον Μάρτιο του 2011.
Το ποσοστό ανεργίας 10,4% σε επίπεδο ΕΕ αυξήθηκε σε 17 κράτη μέλη και οι αποκλίσεις διευρύνθηκαν εκ νέου, αφενός, μεταξύ των χωρών της ΕΕ με τις καλύτερες επιδόσεις και αφετέρου, μεταξύ των «περιφερειακών» χωρών.
Διαπιστώνεται, πλέον, πρωτοφανές χάσμα 20,6 ποσοστιαίων μονάδων μεταξύ του χαμηλότερου ποσοστού ανεργίας της ΕΕ (Αυστρία, με 4,5%) και του υψηλότερου (Ισπανία, με 25,1%).
Το δεύτερο τρίμηνο του 2012, σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2011, στην Ελλάδα χάθηκαν 405.000 θέσεις απασχόλησης, στην Ισπανία 745.000 και την Πορτογαλία 205.000. Ο αριθμός των μακροχρόνια ανέργων αυξήθηκε σε 15 κράτη μέλη από πέρυσι, φθάνοντας τα 10,7 εκατομμύρια, ενώ, οι μακροχρόνια άνεργοι αντιστοιχούν, πλέον, στο 4,5% του ενεργού πληθυσμού (+0,4% κατά τη διάρκεια του έτους).
Σύμφωνα πάντα με την έκθεση, δυσοίωνες είναι οι προοπτικές εργασίας και για τους νέους. Η ανεργία των νέων έχει αυξηθεί δραματικά (22,5% στην ΕΕ τον Ιούλιο) και 12 κράτη μέλη κατέγραψαν ποσοστά άνω του 25%, ενώ, μόνο τρία κράτη παραμένουν κάτω από το 10% (Αυστρία, Γερμανία και Ολλανδία).
Οι δυσοίωνες προοπτικές για τους νέους αντικατοπτρίζουν τους αυξανόμενους κινδύνους για μακροχρόνια ανεργία και παρατεταμένη έλλειψη επαγγελματικής δραστηριότητας (αεργία), όπως δείχνει η αύξηση του αριθμού των νέων, οι οποίοι ούτε εργάζονται ούτε παρακολουθούν προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης.
Παράλληλα με τους ανέργους, καταμετρούνται 8,6 εκατ. υποαπασχολούμενοι εργαζόμενοι μερικού χρόνου – κατά κύριο λόγο γυναίκες - και επιπλέον 10,9 εκατ. άτομα βρίσκονταν σε μια γκρίζα ζώνη μεταξύ αεργίας και ανεργίας, όπως εκείνοι που έχουν εγκαταλείψει την αναζήτηση εργασίας.
Στα συμπεράσματα της έκθεσης περιλαμβάνεται και η συρρίκνωση του εισοδήματος των νοικοκυριών. Είναι χαρακτηριστικό ότι μεταξύ 2009 και 2011 το ακαθάριστο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών μειώθηκε κατά δύο τρίτα στις χώρες της ΕΕ, με τη μεγαλύτερη μείωση να καταγράφεται στην Ελλάδα (-15,7%), την Ιρλανδία (-9%) και τη Λιθουανία, την Ισπανία, την Κύπρο και την Ουγγαρία (άνω του 4%).
Αυτή η εξέλιξη βρίσκεται σε ευθεία αντίθεση με την κατάσταση που επικρατεί στην Ολλανδία, τη Γερμανία, το Βέλγιο, τη Σλοβενία και τη Γαλλία, όπου τα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας και οι πιο ελαστικές αγορές εργασίας έχουν επιτρέψει στα συνολικά εισοδήματα να συνεχίσουν την ανοδική τους πορεία κατά τη διάρκεια της κρίσης. Ωστόσο, η κρίση έχει πλήξει σημαντικά τμήματα του πληθυσμού και έχει προκαλέσει αύξηση της φτώχειας και σε αυτές τις χώρες. Χωρίς να αποτελεί έκπληξη, το ποσοστό του πληθυσμού της ΕΕ που αντιμετωπίζει χρηματοοικονομική δυσχέρεια παραμένει ιστορικά υψηλό. Οι πολίτες των χωρών που πλήττονται από τις πιο δραστικές μειώσεις του εισοδήματος είναι, κατά κανόνα, και εκείνες που σχηματίζουν, το πιθανότερο, αρνητική εικόνα για την κοινωνική τους κατάσταση, όπως φαίνεται από το Ευρωβαρόμετρο του 2012 για το κοινωνικό κλίμα.
Παράλληλα, η παιδική φτώχεια αποτελεί πρόβλημα για όλο και περισσότερα νοικοκυριά, λόγω ανεπαρκών εσόδων από την εργασία των γονέων και ελλιπούς υποστήριξης των νοικοκυριών με παιδιά.
Το ποσοστό των παιδιών που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο φτώχειας (μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις) κυμαίνεται από περίπου 10% στη Δανία και τη Φινλανδία, έως άνω του 20% στην Ισπανία, την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, την Πορτογαλία, την Ιταλία, τη Ρουμανία, τη Λετονία, την Πολωνία, τη Λιθουανία και το Λουξεμβούργο.
Το μέγεθος και η αποτελεσματικότητα των επιδομάτων τέκνων παρουσιάζουν μεγάλες διακυμάνσεις σε ολόκληρη την ΕΕ. Η οικονομικά προσιτή παιδική μέριμνα είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας που δίνει τη δυνατότητα στους γονείς, και ιδίως στις μητέρες, να εργάζονται. 


_______________
*από Kafeneio